Улетняя жара, яркое сонечнае святло і невялікі горад, дзе ўсе знаёмыя. У гэтым жыцці ёсць дзеці, якія шукаюць прыгоды і вясёлыя моманты. Сярод іх быў маленькі Алесь, вельмі актыўны і непаседлівы хлопчык, які любіў катання на самакатах.

На адной з гарадскіх вуліц, дзе асфальт свежы і гладкі, крычыць радысцавы смех дзяцей. Алесь з сябрамі вырашыў пракаціцца на самакатах. Дзіцячае захапленне было непадробным, а звукі, якія яны выраблялі, натхнялі. Алесь скакаў і струменіў ад энергіі. Ён адчуваў сябе, як герой, які гатовы перамагчы ўсе цяжкасці.

Але, як вядома, жыццё не заўсёды безмятежнае. Пакуль хлопцы ганяліся па двары, незаўважна Алесь завабліваў сябе на хуткасць. Ён мог бы пракрасціся ўніз па ўзгорку, адчуць вецер у валасах і з усім сэрцам аддацца гэтаму моманту. На жаль, аднойчы, калі ён скочваўся на самакатах, адбыўся няшчасны выпадак.

Як толькі ён устаў, вочы Алесю напаўняліся слёзамі. Боль ад удараў, разрыў поўны страху і непакою. Ён зразумеў, што не толькі падаў, але і пашкодзіў сябе. Слёзы, якія катыліся па яго шчоках, былі ад роднага болю, якая ўдалося гэтаму маленькаму сэрцу.

Сябры кінуўся да яго, спрабуючы супакоіць. Яны шапталі яму словы падтрымкі і адчуваючы недавер, што ўсё будзе добра. Праз некалькі хвілін Алесь упарта пытаўся сябе, чаму гэта здарылася, і чаму ён не ўмее спыніцца ў патрэбны момант. Але ўнутры ён ведаў, што такі досвед - гэта частка яго падлеткавага жыцця; яму трэба было навучыцца, як кіраваць сваёй энергетыкай і рухам.

Паколькі малыя хлопцы не ведалі, як дапамагчы Алесю, яны проста абнялі яго. Яны ўсе селі на зямлі, і сябры пачалі размаўляць пра іншыя забавы, якія яны могуць зрабіць разам. Гэты дзень стаў для іх унікальным адзін момант адмовіў яго большых прыгод і новага нараджэння.

Алесь зразумеў, што нават калі ён упаў, важна ўставаць і працягваць. Яму неабходна было навучыцца спраўляцца з расчараваннем і знаходзіць у сабе сілы для таго, каб рухацца далей. Ён глядзеў на сваіх сяброў, якія падтрымалі яго ў цяжкі час, і адчуў, як у яго сэрцы разгорваецца новае мір. Яны ўсе разам пачалі зноў гуляць, і сённяшні дзень стаў для іх не толькі ўрокам, але і знакавым момантам дружбы.

Алесь ведаў, што з часам скука змяняецца цікавасцю, і ён будзе больш асцярожным, калі справы накрыюцца на яго самкаце. Але, нягледзячы на ўсе камяні на яго шляху, ён гатовы зноў з'ехаць на самакатах, адчуць свабоду і, галоўнае, цаніць сяброў, якія заўсёды будуць поруч, нават пры цяжкіх момантах.